Wat hebben Eskimo’s toch een heerlijk leven: op het ijs, in de sneeuw en met moeder natuur als eeuwige metgezel. Het is zomaar even een gedachteflits bij het schrijven van een blog over de in de westerse wereld alom bekende biociden. De verzamelnaam voor alle werkzame stoffen waarmee voor de mens schadelijke organismen zoals bepaalde bacteriën en virussen kunnen worden uitgeschakeld.
Het zijn juist de biociden die, op de noordpool na, het wereldtoneel bepalen. Denk even terug aan het eind van de jaren zestig: 2,5 miljoen kraters in Vietnam door bommen met biociden. Zelfs een rubberplantage van Michelin is ooit helemaal ontbladerd geweest door het verstuiven van de gifstof. Het uitschakelen van levende organismen roept dan ook nogal wat vraagtekens op bij grootgebruik.
Eetsneeuw
Wat schadelijk is voor een Nederlander, een Belg, een Duitser, een Fransman en een Engelsman kan voor een Eskimo misschien een gedachte zijn die als sneeuw voor de zon verdwijnt. Op de noordpool hebben mensen leren omgaan met de natuur. Ze spreken er een bijzondere taal. Zo kennen Eskimo’s minstens 27 verschillende woorden voor uiteenlopende soorten sneeuw. De allerlekkerste sneeuwsoort heeft een heerlijke naam, want die is eetbaar.
Weg
Biociden hebben de neiging zich te verspreiden bij onoordeelkundig gebruik. Ze waaien weg. Ze vloeien weg. Ze sijpelen over decennia gerekend door naar bijvoorbeeld de noordpool. Eskimo’s hebben daar nu nog een heerlijk leven. Bij deskundig gebruik blijft die gedachte overeind.