Anderhalf miljard (!) ratten zijn er in China tussen begin 1956 en augustus 1958 na een campagne van de grote leider Mau Tse-toeng (Mao Zedong) gedood. Het precieze aantal is bekend: 1.568.000.000. Met de ratten-razzia, zoals Nederlandse kranten de actie toentertijd bestempelden, konden dan ook collectief de beurzen worden gespekt.
Eind jaren vijftig kreeg de strijd tegen de ‘4 grote plagen’ in China grote bekendheid door massacampagnes. Ratten, muizen, muggen en ook mussen moesten eraan geloven. De mussen pikten bijvoorbeeld de graanzaden weg voor de ogen van de hongerige Chinezen. Gewapend met stokken en zwepen klommen jongeren en ouderen op de daken om de mussen het landen te voorkomen. Uitgeput vielen de mussen zo op de grond: dood. Miljoenen mussen dood!
Mussenmeppers
Wereldwijd schreven kranten in eerste instantie over de grote successen van de grote leider. Een rekensom leerde destijds dat een mus 4,5 kilo graan per jaar eet of omgerekend twaalf gram per dag of een halve gram per uur. Vanuit die rekensom zette de grote leider een redenering en daarna een informatie- en ‘mepcampagne’ op. Op de mepcultuur van de massa kwamen geleerden later terug, bij de graanmisoogsten. De mussen eten dan wel graanzaden, maar ze hebben meer functies in de natuur.
Kennisisolatie?
Stel dat we bij de tapijtkever (Anthrenus verbasci L.) overal tapijt verbieden en/of verbranden en zo deze keversoort de voedingsbron ontnemen. Dan heeft de natuur alternatieven allang bijdehand. De tapijtkever is bijvoorbeeld ook tuk op opgezette dieren in o.a. musea en op paardenhaar in isolatiemateriaal in o.a. woningen. Het isoleren van kennis is dus voor niemand een aanrader.